Arendt
Chciałbym uniknąć śmieszności podobnej do tej, którą wywołał pewien minister, zalecając odmianę swojego nazwiska niezgodną z normami.
KA
20.06.2006
20.06.2006
Proszę o rozwianie wątpliwości związanych z odmianą mojego nazwiska. Przyjmuje ono pisownię Arendt, a wymowę [arent]. Czy nazwisko to należy odmieniać (Arendta, Arendtowi itd.), czy też nie? W przypadku występowania zbitki dt wewnątrz słowa przestaje istnieć tak wyraźne językowe uzasadnienie dla nietypowej wymowy i z [arenta] staję się [arendtem].Chciałbym uniknąć śmieszności podobnej do tej, którą wywołał pewien minister, zalecając odmianę swojego nazwiska niezgodną z normami.
KA
Problem wynika z rozbieżności pomiędzy zapisem Arendt a wymową [arent]. W pisowni musimy zachować odpowiednią formę nazwiska, w mowie dochodzi do przekształcenia końcowych spółgłosek. Odpowiednie formy są następujące: DB. Arendta [arenta], C. Arendtowi [arentowi], N. Arendtem [arentem], Ms. Arendcie [arenće].
Nazwisko to, gdy odnosi się do mężczyzny, powinno być zawsze odmieniane; nieodmienność oznaczałaby, że jego właścicielką jest kobieta, por. np. rozmawiałem z Arendt a rozmawiałem z Arendtem.
Nazwisko to, gdy odnosi się do mężczyzny, powinno być zawsze odmieniane; nieodmienność oznaczałaby, że jego właścicielką jest kobieta, por. np. rozmawiałem z Arendt a rozmawiałem z Arendtem.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
