Bielanianin, bielaniak czy bielańczyk

Bielanianin, bielaniak czy bielańczyk

24.10.2018
24.10.2018

Nazwę mieszkańca dzielnicy miast tworzy się przez dodanie końcówki -anin, ale w wypadku mieszkańca Bielan znacznie częściej od trudnej do wymówienia formy bielanianin spotykam się z bielańczykiem. Tak jak w artykule http://ns2.architekturainternetu.pl/page/608,wspomnienia-starego-bielanczyka---dawne-wyprawy-do-miasta---jerzy-glosik.html. Istnieje również stowarzyszenie Młodzi Bielańczycy. Czy obie formy są poprawne? Czy można używać ich zamiennie?

Nazwy mieszkańców dzielnic miast, choć używane bardzo rzadko, tworzy się podobnie jak nazwy mieszkańców miast i wsi, tzn. najczęściej za pomocą przyrostka -anin, np. mokotowianin, płaszowianin, wrzeszczanin, żoliborzanin, sporadycznie przy użyciu formantów -ak lub -czyk. Potencjalnie od nazwy dzielnicy Bielany można byłoby utworzyć następujące formy: bielanianin, bielaniak, bielańczyk.

Najlepszym rozwiązaniem przy ocenie dostępnych form jest odwołanie się do uzusu mieszkańców danej dzielnicy. Z ich wypowiedzi publikowanych na różnych forach wynika, iż najczęściej mówią o sobie bielaniak lub bielańczyk, a potocznie bielańszczak. Formę najbardziej regularną systemowo, czyli bielanianin, zazwyczaj odrzucają jako trudną do wymówienia ze względu na następowanie po sobie podobnych sylab.

Adam Wolański
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego