Bóg jej wysłuchał, czyli jak korzystać ze słowników
8.11.2004
8.11.2004
Jak powinno brzmieć zdanie: „Bóg ją wysłuchał” czy też „Bóg jej wysłuchał”?Gdyby chodziło o inne zaimki, np. mnie, ciebie (cię), was lub go, nie byłoby się czym kłopotać, gdyż ich dopełniacz i biernik, a więc te przypadki, między którymi chce Pani dokonać wyboru, brzmią tak samo. W rzeczywistości kłopotliwy jednak jest tu nie zaimek, lecz czasownik wysłuchać, gdyż możemy się wahać, czy łączy się on z dopełniaczem (jej), czy biernikiem (ją). Po pomoc udałem się do Innego słownika języka polskiego PWN. Znajdują się tu cztery definicje, których początki brzmią:
Gdyby definicje (i przykłady użycia, które pominąłem) nie wystarczały, to słownik ma jeszcze podane wprost informacje gramatyczne. Wynika z nich, że w pierwszym i drugim znaczeniu wysłuchać łączy się z dopełniaczem, a w trzecim i czwartym z biernikiem.
Odpowiedź na Pani pytanie brzmi zatem: „Bóg jej wysłuchał”. Pozwoliłem sobie odpowiedzieć tak obszernie, aby przypomnieć naszym czytelnikom, że istnieją różne słowniki, i pokazać, jak można z nich korzystać, aby samodzielnie znaleźć odpowiedź na różne kwestie językowe.
- Jeśli wysłuchaliśmy czyjegoś wystąpienia, jakiejś audycji, relacji itp., to (…)
- Jeśli ktoś wysłuchał nas lub naszej prośby, to (…)
- Jeśli lekarz wysłuchał coś w narządach wewnętrznych pacjenta, to (…)
- Jeśli wysłuchaliśmy jakąś informację, to (…)
Gdyby definicje (i przykłady użycia, które pominąłem) nie wystarczały, to słownik ma jeszcze podane wprost informacje gramatyczne. Wynika z nich, że w pierwszym i drugim znaczeniu wysłuchać łączy się z dopełniaczem, a w trzecim i czwartym z biernikiem.
Odpowiedź na Pani pytanie brzmi zatem: „Bóg jej wysłuchał”. Pozwoliłem sobie odpowiedzieć tak obszernie, aby przypomnieć naszym czytelnikom, że istnieją różne słowniki, i pokazać, jak można z nich korzystać, aby samodzielnie znaleźć odpowiedź na różne kwestie językowe.
Mirosław Bańko, PWN