Nowo opublikowana nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN książka Edycja tekstów. Praktyczny poradnik notuje ponad 20 przypadków użycia pisma pochyłego, powszechnie zwanego kursywą. Na pierwszym miejscu znalazła się zasada, która mówi, że przytaczane w tekście tytuły różnego typu utworów, dzieł, dokumentów itd. można składać pismem pochyłym. Jednakże tę odmianę pisma stosuje się również do składania łacińskich nazw w taksonomii biologicznej, symboli wielkości fizycznych, łacińskich nazw gwiazdozbiorów i gwiazd, symboli podstawników w nazwach związków chemicznych itd. Pismo pochyłe służy także do wyróżniania określonych elementów publikacji (np. cytatów, dedykacji, krótkich przedmów, także didaskaliów w tekstach utworów scenicznych). Didaskalia składa się – w celu odróżnienia ich od tekstów dialogowych – kursywą, a didaskalia umieszczone wewnątrz kwestii dialogowej określonej postaci dodatkowo ujmuje się w nawias (składany pismem prostym). Szczegółowe informacje na temat edycji utworów dramatycznych można także znaleźć we wspomnianej książce w podrozdziale zatytułowanym Dramat sceniczny.