Mówimy, że coś pękło, ewentualnie (jeśli ktoś chce użyć tego czasownika w odniesieniu do siebie lub rozmówcy): pękłem, pękłam, pękłeś, pękłaś. Niektóre czasowniki zakończone w bezokoliczniku na -nąć „gubią” w odmianie cząstkę -ną- – jest to (oprócz pęknąć) np. zgasnąć (lampa zgasła). Inne, wręcz przeciwnie, zachowują -ną- – są to np. krzyknąć (dziecko krzyknęło) czy rąbnąć (rąbnął). Jest też grupa, w której w niektórych formach zachowujemy -ną-, a w innych ten element pomijamy – zabłysnąć: on zabłysnął, ale ona zabłysła lub ona zabłysła. Są wreszcie takie, w których poprawne są obie formy – prysnąć: prysł i prysnął, prysła i prysnęła.