W przytoczonych zdaniach chodzi o nazwę zbioru ksiąg Starego i Nowego Testamentu, czyli Biblię, i nazwę dzieła literackiego Makbet Williama Szekspira, a więc używając form pluralnych, należy utrzymać wielką literę (Do biblioteki przyszło 30 Biblii; Karol rozdał całej klasie Makbety). Rzecz jasna, o wiele lepiej byłoby napisać: Do biblioteki przyszło 30 egzemplarzy Biblii i Karol rozdał całej klasie po jednym egzemplarzu Makbeta (ja bym jeszcze dodał cudzysłów: Do biblioteki przyszło 30 egzemplarzy „Biblii” i Karol rozdał całej klasie po jednym egzemplarzu „Makbeta”). Wprawdzie reguła [62], na którą powołuje się internauta, zawarta w części wstępnej Wielkiego słownika ortograficznego PWN pod redakcją E. Polańskiego (Warszawa 2017, wyd. IV, dodruk poprawiony, s. 44), nie mówi nic o tytułach, lecz jedynie o imionach własnych („[Wielką literą piszemy] Imiona własne ludzi użyte w znaczeniu przenośnym: nazwisko autora użyte w znaczeniu jego działa, np. Pożycz na tydzień Stachurę; Na aukcji sprzedano dwa Kossaki), ale myślę, że można ją rozciągnąć na tytuły dzieł literackich. Nie ma zaś w tym wypadku zastosowania reguła [122], która pozwala na zapisywanie rzeczowników utworzonych od nazw własnych ludzi oraz istot mitologicznych, używanych w znaczeniu pospolitym małą literą (np. hamlet = człowiek niezdecydowany, ksantypa = kobieta kłótliwa, zrzędna).