Edytorskie wyróżnienie przytoczeń
Witam,
jak poprawnie zapisać cudze słowa w powieści w poniższym fragmencie – czy w cudzysłowie, czy od myślników dialogowych, czy też mogą zostać bez niczego?
„Powtarza pytanie: Gdzie to przeczytał? Tego, co mówi, nie ma w podręczniku.
Chłopak zaczyna mówić: To, że nie ma tego w p-p-p…, zacina się
Chłopak wciąż stoi, n-n-nie, nie usiądzie, dobrze wie, że o rewolucji umie na szóstkę z plusem, przytoczył przecież wszystkie najważniejsze wydarzenia i jeśli t-t-trzeba…, tu zacina się”.
Dziękuję
Dla tego typu elementów tekstu powieściowego należy przyjąć stałą konwencję edytorską w obrębie całej publikacji. Zastosowanie określonych narzędzi aparatu edytorskiego (pauzy dialogowe, pauzy dialogowe i skład od nowego akapitu, tekst ujęty w cudzysłowy, kursywa itp.) na pewno ułatwi odbiorcy lekturę. W tej konkretnej sytuacji można zarówno ująć przytoczenia w cudzysłowy, jak i oddzielić myślnikami, tak jak czyni się to w partiach dialogowych.
