Europa Środkowo-Zachodnia (sic!)
2) Co robić, jeżeli w przypisach lub bibliografii pracy naukowej podany jest tytuł jakiegoś dzieła zawierający błąd ortograficzny (np. właśnie taki, jak wyżej)? Często przy tym bywa tak, że nie jest nam znana rzeczywista, użyta przez autora dzieła pisownia, lecz jedynie ta, której użyła osoba przytaczająca; nie jest wtedy wiadome (a często trudne do sprawdzenia), KTO zrobił błąd i jak NAPRAWDĘ jest napisany ten tytuł, a co za tym idzie – w jakiej formie powinien on zostać wydrukowany np. w bibliografii.
Będę bardzo wdzięczna za pomoc.
9.09.2002
9.09.2002
1) Jak należy pisać: Europa Środkowozachodnia? Europa środkowo-zachodnia? Europa Środkowo-Zachodnia? 2) Co robić, jeżeli w przypisach lub bibliografii pracy naukowej podany jest tytuł jakiegoś dzieła zawierający błąd ortograficzny (np. właśnie taki, jak wyżej)? Często przy tym bywa tak, że nie jest nam znana rzeczywista, użyta przez autora dzieła pisownia, lecz jedynie ta, której użyła osoba przytaczająca; nie jest wtedy wiadome (a często trudne do sprawdzenia), KTO zrobił błąd i jak NAPRAWDĘ jest napisany ten tytuł, a co za tym idzie – w jakiej formie powinien on zostać wydrukowany np. w bibliografii.
Będę bardzo wdzięczna za pomoc.
Ad 1. Wątpliwości dotyczą zwykle Europy Środkowo-Wschodniej, czyli państw takich, jak Polska, Węgry, Czechy czy Ukraina. Ortografowie trochę się zagapili, podają bowiem tylko formę środkowowschodni, która pochodzi od nazwy Środkowy Wschód. Myślę, że jeśli Europa Środkowo-Zachodnia ma oznaczać różne kraje leżące w środkowej i zachodniej Europie, to należy zastosować pisownię analogiczną, tzn. z łącznikiem. A jeśli szuka Pani przymiotnika od środkowy zachód Europy, cokolwiek miałby on znaczyć, to właściwa będzie forma Europa Środkowozachodnia.
Ad 2. Cytując wypowiedź z błędem, zaznacza się błędne słowo lub zdanie, podając po nim uwagę (sic!) lub sam wykrzyknik w nawiasie. Owo sic! lub wykrzyknik mają zwrócić uwagę czytelnika na dany fragment i nie zawsze sygnalizują błąd. Jeśli napisze Pani od siebie (a nie w cytacie), że „kot ważył 30 (!) kilogramów”, to czytelnik będzie pewien, że w zadaniu nie ma pomyłki i że takiego kota trudno wziąć na kolana.
Ad 2. Cytując wypowiedź z błędem, zaznacza się błędne słowo lub zdanie, podając po nim uwagę (sic!) lub sam wykrzyknik w nawiasie. Owo sic! lub wykrzyknik mają zwrócić uwagę czytelnika na dany fragment i nie zawsze sygnalizują błąd. Jeśli napisze Pani od siebie (a nie w cytacie), że „kot ważył 30 (!) kilogramów”, to czytelnik będzie pewien, że w zadaniu nie ma pomyłki i że takiego kota trudno wziąć na kolana.
Mirosław Bańko
