Gianluca
Problem dotyczy szczegółowych zasad odmiany imion i nazwisk włoskich, takich jak np. Gianluca.
Wiadomo, że kiedy dochodzi do zmiękczenia, końcówkę zapisujemy zgodnie z polską wymową, tj. Gialuca, ale Gianluki (c:k).
Spotkałam się jednak ostatnio z argumentem, że w języku włoskim |e| wywołuje zmiękczenie w wymowie i podobnie należałoby traktować polskie ę.
Jak należy zatem odmieniać w bierniku: Gianlucę czy Gianlukę?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
12.04.2016
12.04.2016
Szanowni Państwo!Problem dotyczy szczegółowych zasad odmiany imion i nazwisk włoskich, takich jak np. Gianluca.
Wiadomo, że kiedy dochodzi do zmiękczenia, końcówkę zapisujemy zgodnie z polską wymową, tj. Gialuca, ale Gianluki (c:k).
Spotkałam się jednak ostatnio z argumentem, że w języku włoskim |e| wywołuje zmiękczenie w wymowie i podobnie należałoby traktować polskie ę.
Jak należy zatem odmieniać w bierniku: Gianlucę czy Gianlukę?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Nie wiem, jaki związek ma ewentualne zmiękczenie spółgłoski przez głoskę |e| w języku włoskim z polską odmianą włoskich imion (zapewne chodzi o to, że przed samogłoskami |e| oraz |i| spółgłoska |g| jest wymawiana w sposób zbliżony do polskiego |dż| – nie ma to jednak wpływu na polską odmianę, i to w bierniku).
W odmianie imienia Gianluca zmiękczeniu ulega tylko |k| – pod wpływem |i|. Tylko zatem w dopełniaczu c (w pisowni) zamieni się w k: Gianluki. W pozostałych przypadkach – tam, gdzie nie ma końcówki -i – pozostawiamy c (w pisowni).
W odmianie imienia Gianluca zmiękczeniu ulega tylko |k| – pod wpływem |i|. Tylko zatem w dopełniaczu c (w pisowni) zamieni się w k: Gianluki. W pozostałych przypadkach – tam, gdzie nie ma końcówki -i – pozostawiamy c (w pisowni).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
