Giedroyc to zlatynizowana postać nazwiska zapisywanego w tekstach polskich w formach Giedrojć lub Giedroyć. Nazwisko Giedroyc odmienia się regularnie, tzn. tak jak inne nazwiska o podobnym zakończeniu, np. Mec, Borowicz, a też Szczyrzyc. Jedynie w odniesieniu do nazwiska znanego publicysty i wydawcy Jerzego Giedroyca stosuje się zwyczajowo osobliwą odmianę: w mianowniku używamy formy Giedroyc, zaś w pozostałych przypadkach gramatycznych przed końcówką występuje spółgłoska miękka: Giedroycia, Giedroyciowi, Giedroyciem, Giedroyciu. Trzeba jednak stwierdzić, że formom regularnie wyprowadzonym z mianownika (Giedroyca, Giedroycowi, Giedroycem, Giedroycu) nie można niczego zarzucić. Najrozsądniej by było przywrócić temu nazwisku formę z miękką spółgłoską w zakończeniu (co zresztą się robi w różnych publikacjach, ale nieśmiało).
Imię Eugeniusz wymawiać można [ełgeńjusz] albo [ełgieńjusz], w nazwisku Giedroyc początkowa spółgłoska musi być wymówiona miękko: [giedrojc].