Imię to wymknęło się wszelkim spisanym regułom, również tym, które w formie syntezy przedstawiłem w Słowniku nazw własnych (ss. 60-61). Wedle podstawowej zasady jako zakończone w wymowie na [i] powinno być odmieniane. Co prawda, druga reguła przewiduje nieodmienność imion zakończonych na samogłoskę i akcentowanych na ostatniej sylabie, ale tu mamy imię jednosylabowe. Szczęśliwie chodzi o imię francuskie, toteż mimo że składa się z jednej sylaby, musi spełniać warunki reguły drugiej. Wynika z tego, że imię Guy jest zasadniczo nieodmienne. Odmiana jest natomiast możliwa (i spotykana) w piśmie, ponieważ nie zważając na wymowę, możemy dopisać polskie końcówki do formy graficznej: Guya, Guyowi itd. (bez apostrofu). Postępuje się tak najczęściej z imieniem Louis.
Rozważywszy problem, trzeba stwierdzić, iż w wymowie francuskiego imienia Guy nie odmieniamy, możliwa jest natomiast odmienność tego imienia w piśmie, najlepiej jednak pozostawić je w nieodmiennej formie również w tekstach pisanych.