Istnieją różne teorie antonimii; jedna z nich rzeczywiście uznaje za antonimy także pary wyrazów typu nauczyciel – uczeń, a także takie jak kręgowiec – bezkręgowiec. W najbardziej rozpowszechnionej koncepcji jednak relację reprezentowaną przez parę nauczyciel – uczeń określa się jako konwersję, a tę, którą reprezentuje para kręgowiec – bezkręgowiec za komplementarność (która różni się od antonimii niestopniowalnością cechy wyrażonej przez zestawiane ze sobą słowa).