Imię Dua jak rzeczownik statua

Imię Dua jak rzeczownik statua
19.01.2018
19.01.2018
Zwracam się do Państwa z pytaniem, z którym nie potrafię sobie poradzić. Jak w języku polskim powinno się przez przypadki odmienić imię Dua? Przede wszystkim problem pojawia się w celowniku i miejscowniku. Dule, Dui czy jednak ze względu na obce pochodzenie imienia powinniśmy w ogóle zostawić je w spokoju? Ze względu na rosnącą popularność brytyjskiej piosenkarki (Dua Lipa) o takim imieniu uważam, że pytanie jest całkiem na czasie.

Pozdrawiam
Jakub Borowiec
Imię Dua, choć nietypowe dla polszczyzny, odmienia się w naszym języku bez trudu – według istniejącego wzorca, za który może posłużyć rzeczownik statua (a także np. nazwa Genua). A zatem:
M. Dua (statua)
D. Dui (statui)
C. Dui (statui)
B. Duę (statuę)
Ms. Dui (statui)
N. Duą (statuą).

Dodam, że rzeczownik statua może przybierać w dopełniaczu liczby pojedynczej dwie formy – statui i statuy, jednak pozostałe nazwy zakończone na -ua (np. genua ‘rodzaj żagla’ / Genua ‘miasto we Włoszech’) tworzą formy tego przypadka wyłącznie przez dodanie końcówki -i (genui / Genui).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego