Jest przymiotnik N(n)orwidowski, nie ma Ż(ż)eromskowski

Jest przymiotnik N(n)orwidowski, nie ma Ż(ż)eromskowski
15.10.2018
15.10.2018
Szanowni Państwo!
Chciałabym zadać następujące pytania:
1. Czy w przypadku nazwisk odmieniających się jak przymiotniki (czyli typu Żeromski) istnieje jakakolwiek, choćby najbardziej teoretyczna, możliwość zbudowania eponimu wskazującego na autora/charakter na wzór słowa N(n)orwidowski?
2. Czy byłaby (też czysto teoretycznie) dopuszczalna konstrukcja po żeromsku/z żeromska (na wzór po norwidowsku), gdyby dało się taki eponim z punktu 1 utworzyć? A co, jeśli się nie da?

Dziękuję! A.B.
Jeżeli dobrze rozumiem, internauta (internautka) pyta o to, czy dopuszczalny słowotwórczo jest eponim Ż(ż)eromskowski (Żeromsk- + sufiks -owski). Niestety, nie. Nazwisko Żeromski zawiera już przyrostek -ski (powstało od nazwy miejscowej Żeromin, a ta od nazwy osobowej Żerom- + -in), pozostaje więc genetycznie przymiotnikiem, a zatem nie nadaje się do dalszej derywacji. Gdyby pisarz nazywał się Żerom, czyli jego nazwisko kończyłoby się spółgłoską, wtedy, owszem, tak jak N(n)orwidowski można by powiedzieć czy napisać Ż(ż)eromowski. Z tego względu odpadają również określenia po żeromsku/z żeromska. Musiałyby to być wyrażenia po żeromskowsku, z żeromskowska, a te – jak wspomniałem wyżej – nie wchodzą w grę.
Maciej Malinowski, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego