Kolugo zwierzę zwane inaczej lotokotem lub kaguanem. Bardzo trudno znaleźć w polskich tekstach tę nazwę użytą w sposób naturalny (tzn. w zdaniu) – zwykle pojawia się w objaśnieniach nazewniczych. Nie znalazłam żadnego kontekstu, w którym rzeczownikowi kolugo towarzyszyłoby określenie lub czasownik (to kolugo zrobiło / ten kolugo zrobił). Trudno więc ustalić jakikolwiek uzus. WSO podaje niektóre formy odmiany tej nazwy, jednak nie wynika z nich, czy jest ona rodzaju męskiego, czy nijakiego, a wątpliwości się pogłębiają, gdy spojrzymy na dopełniacz liczby mnogiej: kolugów (postać typowa dla rzeczowników męskich) albo kolug (postać typowa dla rzeczowników nijakich).

Gdybym miała użyć tego wyrazu, potraktowałabym go jak rzeczownik nijaki – np. jak gringo ('rodzaj antylopy'). Rodzaj męski przypisujemy chyba tylko tym nazwom zwierząt, które mają charakter pieszczotliwy (czego sygnałem jest miękkość spółgłoski tematycznej): misio, piesio itd.