Konwencję z polskim Tamże albo łacińskim Ibidem (ew. Ibid., Ib.) stosuje się, jeżeli autor publikacji powołuje się na ten sam dokument wymieniony w przypisie bezpośrednio poprzedzającym (niezależnie od charakteru tego przypisu) i – dodatkowo – przypis taki musi być umieszczony na tej samej stronicy lub stronicach na rozwarciu co przypis poprzedzający. Jeśli te przesłanki nie mogą być spełnione, powtarza się początkowe elementy opisu tego dokumentu (nazwę autora i tytuł lub jego początek zawierający co najmniej jeden wyraz znaczeniowo samodzielny), dodając określenie: dz. cyt. (= dzieło cytowane) lub łaciński skrót: op. cit. (= opus citatum). Chodzi tu przede wszystkim o wygodę czytelnika. Nie powinien on być zmuszany do przeskakiwania wzrokiem przypisów ani kartkowania wstecz książki w poszukiwaniu pełnego źródła bibliograficznego.