Tak, i to nie tylko ze względu na swoje znaczenie, ale i ze względu na swoją łączliwość składniową – taką jak u rzeczowników typu chłopiec lub pies. Powiemy np. „Popatrz na tego krasnala, tego chłopca i tego psa”. Powiemy też: „Popatrz na te krasnale i te psy” albo „Popatrz na tych krasnalów i tych chłopców”. Przykłady te pokazują, że rodzaj gramatyczny krasnala jest chwiejny – męskozwierzęcy lub męskoosobowy. Najwyraźniej krasnal jest istotą dwoistą – widać to w tym, jak o nim mówimy.