„Jest godzina czternasta i dwadzieścia dwie minuty”, „Pociąg pospieszny do Szczecina odchodzi o godzinie czternastej dwadzieścia dwie” to komunikaty właściwe automatom telefonicznym i ogłoszeniom dworcowym. W swobodnej rozmowie słyszy się co innego, np. „Druga dwadzieścia” (z celowym zaokrągleniem) lub „Dwadzieścia po drugiej”. Nie trzeba dodawać przed południem ani po południu, gdyż dla rozmówców jest to zazwyczaj oczywiste. Jeśli jednak ktoś obudzony w środku nocy powie: „Jest druga w nocy, czego chcesz?”, to pozornie redundatna informacja będzie wykładnikiem emocji. Mogą być także inne powody, aby sięgnąć po wyrażenia przed południem lub po południu. Z gramatycznego punktu widzenia żadnego z wyżej wymienionych określeń czasu nie można uznać za niepoprawne. Pragmatycznie natomiast – tzn. w danych okolicznościach – niektóre mogą być nieadekwatne.