Wielki słownik ortograficzny PWN (Warszawa 2010, s. 662) zamieszcza hasło Maserati (‘marka samochodów i firma’) z kwalifikatorem: ndm. Oznacza to tyle, że należy mówić i pisać: lubię Maserati, wspominam swoje Maserati, marzę o Maserati (przypominam, że niektórzy nazwy marek samochodów oddają w piśmie małymi literami, a więc trzeba by dopuścić zapis lubię maserati, wspominam swoje maserati, marzę o maserati). Nazwa Maserati ma, rzecz jasna, związek z nazwiskiem włoskich producentów Maseratich (w 1914 roku czterej bracia: Alfieri, Carlo, Bindo, Ettore i Ernesto, założyli w Bolonii warsztat samochodowy). Owo nazwisko (zakończone na -ti) łatwo podlega deklinacji (Maseratiego, Maseratiemu, z Maseratim, o Maseratim), stąd naturalna skłonność wielu użytkowników polszczyzny do tego, by to samo robić z marką samochodu. Być może stanowisko kodyfikatorów pisowni, aby ową markę zawsze pozostawiać w mianowniku, wzięło się z tego, że zwrot lubię Maserati (maserati) od razu nasuwa nam na myśl, iż chodzi o auto, a zwrot lubię Maseratiego – że ma się na myśli osobę.