Zgodnie z ogólną normą wielką literą piszemy pierwszy wyraz w jedno- i wielowyrazowych tytułach wszelkiego typu prawnych i administracyjnych aktów normatywnych (np. ustaw, dyrektyw, rozporządzeń), deklaracji, odezw itp. Akty nawigacyjne (ang. Navigation Acts) to XVII- i XVIII-wieczne angielskie ustawy dotyczące handlu i prawa morskiego. Kiedy piszemy o konkretnym akcie z podaniem jego tytułu w pełnym brzmieniu (w tym wypadku także z datą roczną jego uchwalenia), należy go zapisywać od wielkiej litery, np. Akt nawigacyjny z 1651 r. (ang. Navigation Act 1651). Jeśli piszemy ogólnie o aktach nawigacyjnych – jako szczególnym rodzaju brytyjskiego ustawodawstwa – obowiązuje nas wówczas mała litera.

Akt supremacji (ang. Act of Supremacy) to tytuł jednostkowego aktu prawnego (ustawy uchwalonej przez parlament angielski w 1534 r.), a więc należy go zapisać od wielkiej litery.

Twórcy polskiej normy ortograficznej, określając zasady zapisu tytułów dokumentów, stwierdzają, że tytuły ustaw przytaczane w pełnym brzmieniu pisze się wielką literą, natomiast ich nazwy skrócone, przywoływane w znaczeniu potocznym, zapisuje się małą literą. Wydaje się, że zalecenie to można rozszerzyć na tytuły wszelkiego rodzaju aktów prawnych. Dlatego też przy pierwszym powołaniu tytułu deklaracji, która stanowi akt prawny, powinniśmy się posłużyć nazwą w pełnym brzmieniu z pierwszym wyrazem od wielkiej litery (np. Deklaracja niepodległości Stanów Zjednoczonych; ang. The unanimous Declaration of the thirteen united States of America), a następnie stosować nazwę skróconą pisaną małą literą (deklaracja).