Nazwisko angielskie należałoby wymawiać [newil], akcentując przy tym pierwszą sylabę, podobnie jak to robią Anglicy. Nazwisko piłkarza niemieckiego ma wyraźniejsze cechy francuskie, więc wskazane by było akcent kłaść na sylabę ostatnią, a pierwszą samogłoskę wymawiać jako pośrednią między [e] a [o]. Ale i tu spolszczona wyraźnie wymowa [newil] nie powinna być uważana za błąd.
Uwagi te dotyczą mianownika, w pozostałych przypadkach gramatycznych, tzn. Neville’a, Neuville’a [newila], akcentujemy drugą sylabę od końca.