Najlepiej zapisywać obydwa człony małymi literami, czyli mała ojczyzna (‘miejsce, z którym ktoś jest związany emocjonalnie, ponieważ tam się urodził, wychował lub mieszka’), gdyż chodzi o wyrażenie apelatywne (małych ojczyzn istnieje bardzo wiele). Cudzysłów jest zbędny. W sieci łatwo natrafić na taką właśnie pisownię („Czytelnicy «Życia Bytomskiego» odpowiadali w internetowej sondzie na pytanie: «Czy Bytom jest dla Państwa małą ojczyzną?»„). Jak widać, redakcja tak właśnie potraktowała ortograficznie człon mała ojczyzna. Ze względów uczuciowych można jednak napisać Mała Ojczyzna. Zezwala na to reguła 19. Użycie wielkiej litery ze względów uczuciowych i grzecznościowych [99] 19.3 (vide Wielki słownik ortograficzny PWN, red. E. Polański, Warszawa 2010, część wstępna, s. 55). Przytoczone przez internautę zdania powinny zatem przybrać albo postać: To była moja mała ojczyzna; Regionaliści to miłośnicy małych ojczyzn; Każdy ma swoją małą ojczyznę, albo postać: To była moja Mała Ojczyzna; Regionaliści to miłośnicy Małych Ojczyzn; Każdy ma swoją Małą Ojczyznę.