Nazwiska o formie rzeczowników pospolitych mogą mieć formy oboczne, np. Kozioł, Kozła albo Kozioła, a dotyczy to też nazwisk o zakończeniach -eł i -ąb (zob. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, hasło problemowe NAZWISKA). Skoro w odmianie występują dwie formy tematu fleksyjnego, możemy też tworzyć formy Orłowa lub Orzełowa. Trzeba jednak uwzględnić, że w takim razie należałoby używać konsekwentnie wybranej formy nazwiska (z obocznościami lub bez nich) w różnych przypadkach gramatycznych i formach słowotwórczych, co ująłbym tak: pani Orzełowa jest żoną pana Orzeła, a Orłowa – Orła.
Sądzę jednak, że forma Orzełowa wyda się wielu Polakom osobliwa. Może tak być, bo nazwiska odmężowskie tego typu są przestarzałe. Naturalniejsza wydaje się bardziej tradycyjna forma Orłowa.