Oznaczenie cytatu w cytacie
Jeszcze jedno pytanie: jeśli w tekście omawiającym inny tekst często się go cytuje i jako konwencję przyjęto cytowanie za pomocą kursywy, to jak zacytować słowo wyróżnione kursywą w oryginale? Antykwą i w zwykłym cudzysłowie?
Czytelnik
6.10.2016
6.10.2016
Czy jeśli względy techniczne nie pozwalają użyć cudzysłowu niemieckiego w przypadku cytatu w cytacie, można wyodrębnić wewnętrzny cytat kursywą? Zastanawiam się też, czy stosuje się w tym wypadku jeszcze jakiś inny sposób wyróżnienia, gdyby brakowało kursywy. Jeszcze jedno pytanie: jeśli w tekście omawiającym inny tekst często się go cytuje i jako konwencję przyjęto cytowanie za pomocą kursywy, to jak zacytować słowo wyróżnione kursywą w oryginale? Antykwą i w zwykłym cudzysłowie?
Czytelnik
Przy obecnym stanie rozwoju komputerowych technik typograficznych trudno sobie wyobrazić sytuację, w której nie można się posłużyć cudzysłowem drugiego stopnia w odmianie niemieckiej (»«) bądź francuskiej (« »). Jeśli jednak rzeczywiście tak by się zdarzyło, mniejszym złem – niż zdublowanie cudzysłowu typograficznego („ ”) – będzie wyodrębnienie wewnętrznego cytatu kursywą bądź cudzysłowem apostrofowym (‘’), przy czym – należy to zaznaczyć – oba sposoby nie będą miały oparcia ani w normach ortograficznych, ani edytorskich, por.
Latkowski pisze, że przesłuchiwani przez komisję świadkowie skarżyli się na „atmosferę strachu i niepewności przed nieprzewidywalnymi zachowaniami naczelnego ‘Faktów’”, mówili o wybuchach złości i „wykrzykiwaniu obraźliwych stwierdzeń”.
We fragmentach tekstu składanych kursywą (np. w cytatach) elementy wyróżnione (np. przykłady, tytuły) ujmuje się w cudzysłów – jeśli tak się je wyróżnia w tekście zasadniczym składanym pismem prostym, albo składa się je pismem prostym – jeśli w tekście zasadniczym składanym pismem prostym wyróżnia się je kursywą, np.
Partykułę „nie” jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie.
Partykułę nie jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie.
Czytałam […] „Prelekcje” Mickiewicza, które mnie zdumiały, czytałam i „Lillę Wenedę”, ta wszakże niekorzystne wywarła na mnie wrażenie […].
Czytałam […] Prelekcje Mickiewicza, które mnie zdumiały, czytałam i Lillę Wenedę, ta wszakże niekorzystne wywarła na mnie wrażenie […].
Latkowski pisze, że przesłuchiwani przez komisję świadkowie skarżyli się na „atmosferę strachu i niepewności przed nieprzewidywalnymi zachowaniami naczelnego ‘Faktów’”, mówili o wybuchach złości i „wykrzykiwaniu obraźliwych stwierdzeń”.
We fragmentach tekstu składanych kursywą (np. w cytatach) elementy wyróżnione (np. przykłady, tytuły) ujmuje się w cudzysłów – jeśli tak się je wyróżnia w tekście zasadniczym składanym pismem prostym, albo składa się je pismem prostym – jeśli w tekście zasadniczym składanym pismem prostym wyróżnia się je kursywą, np.
Partykułę „nie” jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie.
Partykułę nie jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie.
Czytałam […] „Prelekcje” Mickiewicza, które mnie zdumiały, czytałam i „Lillę Wenedę”, ta wszakże niekorzystne wywarła na mnie wrażenie […].
Czytałam […] Prelekcje Mickiewicza, które mnie zdumiały, czytałam i Lillę Wenedę, ta wszakże niekorzystne wywarła na mnie wrażenie […].
Adam Wolański
