Wprawdzie najnowsze wydanie słownika ortograficznego PWN informuje: „PR (=Polskie Radio; public relations) ndm”, ale nie ulega wątpliwości, że w polskich tekstach skrót ten jest już odmieniany. Najłatwiej znaleźć przykłady dopełniacza (PR-u), jednak i pozostałe formy da się bez trudu utworzyć, np. przez analogię do skrótu PPR, obecnego w wielu słownikach: PR-owi, PR-em, PR-ze. Inaczej niż PPR skrót PR wymawiamy po angielsku: [pi'ar], [pi'aru] itd.
Konstrukcje typu praktyk PR i profesjonalista PR nie budzą moich zastrzeżeń, uznałbym je za bardziej oficjalne od analogicznych konstrukcji z formą odmienioną: praktyk PR-u i profesjonalista PR-u. Można też powiedzieć np. specjalista w zakresie PR lub bardziej potocznie: specjalista w zakresie PR-u.