PUPA
Zastanawiam się nad odmiana skrótowca PUPA. Nazwa PUPA pochodzi, o ile dobrze pamiętam, od Pierwszy Uczniowski Przegląd Artystyczny, ale skrót tak się spodobał twórcom przeglądu, że na stałe do niego przylgnął. Jak wiec zapisywać powstałą nazwę? Czy traktować ją jak wyraz (Pupa, Pupy etc.), czy z łącznikiem (PUP-y, PUP-ie)? Raczej nie uda mi się uniknąć odmiany…
Serdecznie dziękuję za odpowiedź już z góry.
Z poważaniem,
Anna Wojewódzka
25.03.2003
25.03.2003
Szanowni Państwo! Zastanawiam się nad odmiana skrótowca PUPA. Nazwa PUPA pochodzi, o ile dobrze pamiętam, od Pierwszy Uczniowski Przegląd Artystyczny, ale skrót tak się spodobał twórcom przeglądu, że na stałe do niego przylgnął. Jak wiec zapisywać powstałą nazwę? Czy traktować ją jak wyraz (Pupa, Pupy etc.), czy z łącznikiem (PUP-y, PUP-ie)? Raczej nie uda mi się uniknąć odmiany…
Serdecznie dziękuję za odpowiedź już z góry.
Z poważaniem,
Anna Wojewódzka
Ze skrótowcami tego rodzaju, tzn. zakończonymi na -A, np. IKEA, radzić sobie możemy trojako:
1) Rezygnując z odmieniania, czego nie polecam, choć formalnie jest to poprawne.
2) Zapisując formy odmiany następująco: PUP-y, PUP-ę, PUP-ą, PUP-ie. (Zwykle w takich przykładach dodaję kontekst w postaci przyimków, tu od tego odstępuję, żeby nie potęgować efektu komicznego).
3) Przekształcając zapis w przypadkach zależnych w następujący sposób: Pupy, Pupę, Pupą, Pupie. W mianowniku lepiej stosować wyłącznie zapis PUPA.
1) Rezygnując z odmieniania, czego nie polecam, choć formalnie jest to poprawne.
2) Zapisując formy odmiany następująco: PUP-y, PUP-ę, PUP-ą, PUP-ie. (Zwykle w takich przykładach dodaję kontekst w postaci przyimków, tu od tego odstępuję, żeby nie potęgować efektu komicznego).
3) Przekształcając zapis w przypadkach zależnych w następujący sposób: Pupy, Pupę, Pupą, Pupie. W mianowniku lepiej stosować wyłącznie zapis PUPA.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
