Pani Suchy czy pani Sucha?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
4.12.2016
4.12.2016
Chciałabym zapytać się o odmianę mojego nazwiska – Suchy. Czy też może powinnam nosić nazwisko Sucha? Kiedyś ktoś powiedział mi, że nazwiska jako przymiotniki, w dodatku nacechowane negatywnie, się nie odmieniają – czy to prawda? Nie ukrywam, ze zawsze zastanawiam się, jak będzie brzmieć poprawna forma np. w zaproszeniu: dla państwa Suchy czy dla państwa Suchów. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Kwestię form nazwisk reguluje § 4, 3 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów (Dz.U. z dnia 7 listopada 1998 r.):
Inaczej mówiąc – mogłaby Pani nazywać się zarówno Suchy, jak i Sucha. Jeśli wolała Pani posługiwać się formą żeńską, to należało to zgłosić urzędnikowi stanu cywilnego przed zawarciem ślubu (a jeśli nazwisko Suchy należy do Pani ojca, a nie męża, to Pani rodzice, rejestrując Pani narodziny, mogli zaznaczyć, że życzą sobie, by posługiwała się Pani formą żeńską). Skoro ma Pani w dokumentach wpisaną formę Suchy, to tylko nią może się Pani posługiwać. Forma ta, w odniesieniu do nazwisk żeńskich, się nie odmienia. A zatem – zapraszamy panią Suchy, rozmawiamy z panią Suchy itd. Oczywiście, gdyby nazywała się Pani Sucha, to odmienilibyśmy Pani nazwisko, gdyż nazwiska żeńskie zakończone na -a odmieniamy: rozmawiam z panią Suchą, nie ma tu pani Suchej itd.
Nie jest prawdą, że nazwiska przymiotnikowe się nie odmieniają – jeśli mężczyzna nosi nazwisko zakończone na -y, to jak najbardziej je odmieniamy (w obu liczbach, tak jak przymiotnik). A zatem w odniesieniu do Pani męża (lub ojca) powiemy: zaprosiłem pana Suchego, rozmawiam z panem Suchym itd. W odniesieniu zaś do rodziny (lub pary małżeńskiej) powiemy: zaprosiliśmy państwa Suchych, rozmawiamy o państwu Suchych, rozmawiamy z państwem Suchymi.
Nazwisko w postaci przymiotnika wpisuje się do aktu stanu cywilnego z zachowaniem rodzaju żeńskiego lub męskiego w zależności od tego, czy nazwisko dotyczy kobiety, czy mężczyzny, z tym że osoby w oświadczeniu o nazwisku (nazwiskach) składanym bezpośrednio po zawarciu małżeństwa albo przed sporządzeniem przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa mogą wskazać pisownię nazwiska bez uwzględnienia formy właściwej dla rodzaju żeńskiego lub męskiego.
Inaczej mówiąc – mogłaby Pani nazywać się zarówno Suchy, jak i Sucha. Jeśli wolała Pani posługiwać się formą żeńską, to należało to zgłosić urzędnikowi stanu cywilnego przed zawarciem ślubu (a jeśli nazwisko Suchy należy do Pani ojca, a nie męża, to Pani rodzice, rejestrując Pani narodziny, mogli zaznaczyć, że życzą sobie, by posługiwała się Pani formą żeńską). Skoro ma Pani w dokumentach wpisaną formę Suchy, to tylko nią może się Pani posługiwać. Forma ta, w odniesieniu do nazwisk żeńskich, się nie odmienia. A zatem – zapraszamy panią Suchy, rozmawiamy z panią Suchy itd. Oczywiście, gdyby nazywała się Pani Sucha, to odmienilibyśmy Pani nazwisko, gdyż nazwiska żeńskie zakończone na -a odmieniamy: rozmawiam z panią Suchą, nie ma tu pani Suchej itd.
Nie jest prawdą, że nazwiska przymiotnikowe się nie odmieniają – jeśli mężczyzna nosi nazwisko zakończone na -y, to jak najbardziej je odmieniamy (w obu liczbach, tak jak przymiotnik). A zatem w odniesieniu do Pani męża (lub ojca) powiemy: zaprosiłem pana Suchego, rozmawiam z panem Suchym itd. W odniesieniu zaś do rodziny (lub pary małżeńskiej) powiemy: zaprosiliśmy państwa Suchych, rozmawiamy o państwu Suchych, rozmawiamy z państwem Suchymi.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
