Pisownia wyrażeń, zwrotów i fraz metatekstowych
Przykłady: 1) Można było kulturalnie powiedzieć: „panu już dziękujemy”, a nie (…)"; 2) Nie lubiła, gdy ktoś pytał: „co u Was słychać?”. 3) Trzeba wreszcie powiedzieć im: „dość!”.
Czy takie fragmenty należy, podobnie jak autentyczne przytoczenia, wydzielać cudzysłowem i poprzedzać dwukropkiem? Czy pasowałoby rozpoczynać je wielką literą?
Z poważaniem
Czesław
22.04.2016
22.04.2016
Jak zapisywać hipotetyczne przytoczenia czyichś słów, które de facto nie są wypowiedziami autorstwa innej osoby? Przykłady: 1) Można było kulturalnie powiedzieć: „panu już dziękujemy”, a nie (…)"; 2) Nie lubiła, gdy ktoś pytał: „co u Was słychać?”. 3) Trzeba wreszcie powiedzieć im: „dość!”.
Czy takie fragmenty należy, podobnie jak autentyczne przytoczenia, wydzielać cudzysłowem i poprzedzać dwukropkiem? Czy pasowałoby rozpoczynać je wielką literą?
Z poważaniem
Czesław
Przywołane w pytaniu wtręty mają charakter metatekstowy i w związku z tym mogą być objęte cudzysłowem (lub ewentualnie wyróżnione kursywą). Poprzedzanie ich dwukropkiem na pewno nie jest błędem. Sprawa rozpoczynania ich od wielkiej bądź małej litery zależy od przyjętej konwencji. Jeśli w tekście dominują konstrukcje werbalne (czasownikowe), można wszystkie tego rodzaju wtręty – także te o charakterze nominalnym – zapisywać od wielkiej litery. Jeśli przeważają konstrukcje nominalne (jednostki składniowe, których centralnym elementem jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny), można rozważyć stosowanie małej litery na początku tego typu konstrukcji.
Adam Wolański