Podtytuły gazet i czasopism pisze się tak jak tytuły książek, a więc wielką literą zapisuje się tylko człon pierwszy, pozostałe zaś człony – o ile nie są nazwami własnymi – pisze się małą literą. Na przykład:
Cogito. Szkoła – matura – studia – życie
Dziennik. Polska – Europa – świat
Meblarstwo. Komponenty i technologie
Tele Świat. Magazyn telewizyjny.
Przez podtytuł gazety lub czasopisma należy rozumieć formułę występującą każdorazowo przy tytule głównym w obrębie winiety tytułowej (układ graficzny może sprawiać, że nie zawsze jest bezpośrednio po tytule głównym) lub w stopce redakcyjnej.
Na marginesie trzeba stwierdzić, iż tytuły i podtytuły prasowe nie są zasadniczo zdaniami gramatycznymi (choć wyjątki mogą się zdarzać, por. np. Mówią Wieki czy Żyjmy Dłużej). W zależności od przyjętej terminologii określa się je mianem równoważników zdania, oznajmień bądź zawiadomień (ten ostatni termin został utworzony przez Walerego Pisarka, znanego języko- i prasoznawcę).