Jeżeli posługujemy się formą męską (pracownik), to, niezależnie od płci osoby nazwanej w ten sposób, łączymy ją z określeniami i czasownikiem w rodzaju męskim. W polszczyźnie istnieją żeńskie odpowiedniki pracownika – są to nazwy pracownica i (stosowana od niedawna) pracowniczka. Jeśli chcemy więc podkreślić żeńską płeć pracownika, musimy posłużyć się którymś z tych dwóch wyrazów – je, jako żeńskie, połączymy z określeniami w tym samym rodzaju.
Poprawnie zatem powiemy (o kobiecie): Pracownik przeprowadził rozmowę, Pracownica przeprowadziła rozmowę, Pracowniczka przeprowadziła rozmowę. Dodam, że pracowniczka, choć ostatnio bardzo rozpowszechniona, nie zyskała mojej akceptacji.