Istotnie, współcześnie rzadko się używa pary czasowników oświadczać -- oświadczyć z dopełnieniem bliższym, a w stronie biernej pojawiają się one, jak można sądzić choćby na podstawie szybkiej kwerendy, głównie w tekstach prawnych, por.

• Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług (VAT), co zostało oświadczone instytucji pośredniczącej...(https://sip.lex.pl/orzeczenia-i-pisma-urzedowe/pisma-urzedowe/itpp2-443-1339-14-aw-brak-mozliwosci-odzyskania-podatku-184798272),
• Materiał dowodowy musiał zatem zostać ograniczony do tego jedynie co zostało oświadczone i przedłożone w niniejszej sprawie (https://www.saos.org.pl/judgments/content/140540.html),
• W niniejszej sprawie dowody (osobowe oraz inne dokumenty) wykazały, że rzeczywistość nie odpowiada temu, co zostało oświadczone w akcie notarialnym, wobec czego powództwo nie było zasadne (https://www.rp.pl/artykul/1148924-Akt-notarialny--powierzenie-przed-notariuszem-ceny-sprzedazy.html),
• Protokół powinien być podpisany przez spadkodawcę, przez osobę, wobec której wola została oświadczona... (https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/kodeks-cywilny-16785996/ks-4-tyt-3-dz-1-roz-2).

Powyższe przykłady wskazują jednak na to, że oświadczać -- oświadczyć są czasownikami przechodnimi.