Przecinek między elementami orzeczenia imiennego

Przecinek między elementami orzeczenia imiennego
31.03.2016
31.03.2016
Podczas pisania artykułu na bloga stworzyłem zdanie:
Jedyną szansą na rozwinięcie się nowotworu serca w ten sposób jest przeniesienie komórek nowotworowych z innych narządów poprzez krew.

Mam zwyczaj czytania swoich tekstów na głos przed publikacją, więc automatycznie zrobiłem pauzę przed jest. Pytanie brzmi: czy powinien tam stać przecinek? Wydaje się to rzeczą naturalną, aczkolwiek nie jestem tego pewien. Jaka jest reguła?

Pozdrawiam
Postawienie przecinka byłoby błędem, gdyż znak ten oddzielałby elementy orzeczenia imiennego – łącznik jest (połączony z podmiotem przeniesienie) i orzecznik szansą.
Schemat, który zastosował Pan w zdaniu, ma taki sam charakter jak konstrukcje w poniższych wypowiedziach:
Najlepszym lekarzem spośród pracujących w tym szpitalu jest Iksiński
Jedynym zawodnikiem gotowym do startu w igrzyskach jest Igrekowski.
Mamy tu podmioty: Iksiński, Igrekowski (w Pańskim zdaniu: przeniesienie) połączone z orzeczeniami imiennymi, złożonymi z łączników (w każdym zdaniu: jest) i orzeczników (lekarzem, zawodnikiem, szansą). Tych elementów nie rozdzielamy przecinkami.

Zachęcam też do tego, by zastąpić słowo szansa, które powinno łączyć się z wyrazami oznaczającymi zjawiska pożądane, innym, które nie ma takich wymagań, np. prawdopodobieństwo – wszak nie życzymy nikomu, by rozwinął się u niego nowotwór serca…
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego