Zdanie podrzędne ujmujemy w przecinki z obu stron. Pomijamy przecinek tylko wtedy, gdy miałby on sąsiadować z innym znakiem, np. kropką, średnikiem lub nawiasem. Zdanie: „Powiedział, że się nie zgadza, i wyszedł” mówi więc coś o tej samej osobie, która coś powiedziała, a potem wyszła. Gdyby napisać: „Powiedział, że się nie zgadza i wyszedł”, można by pomyśleć, że chodzi tu o dwie osoby, z których jedna coś powiedziała, a druga się nie zgodziła i wyszła. Jeśli piszący naprawdę miałby to na myśli, to dla jasności mógłby napisać: „Powiedział, że się nie zgadza i że wyszedł”. W ten sposób uniknąłby też podejrzeń, że nie zna interpunkcji.
Przy normalnej interpretacji, jaką nasuwa znaczenie wyrazów i doświadczenie życiowe, w podanych przez Pana przykładach wszystkie przecinku są potrzebne, także te podane w nawiasie. Niepotrzebne są tylko nawiasy.