Czasowniki ruchu, a do takich należy iść, występują zazwyczaj z przyimkiem po wprowadzającym określenie powierzchni, na której lub wzdłuż której wykonuje się ów ruch, por. np.

Inwalida przechodził powoli przez jezdnię po pasach.
Dziewczynki ślizgają się po zamarzniętej rzece.
Tramwaje wolniutko posuwały się po mokrych od deszczu szynach.
Po zboczach skalnych zeszła lawina.
Malcy zjeżdżali po poręczy.
Pająk chodzi po suficie.