Przymiotniki złożone, użyte jako zakres od… do…
Jak zapisać słownie X-XII-wieczny:
dziesięcio-dwunastowieczny?
dziesięcio dwunastowieczny?
dziesięcio- dwunastowieczny [dywiz spacja]?
dziesięcio- – dwunastowieczny [tu: dywiz spacja myślnik]?
Czy może jeszcze inaczej?
Z poważaniem
8.01.2019
8.01.2019
Szanowni Państwo,Jak zapisać słownie X-XII-wieczny:
dziesięcio-dwunastowieczny?
dziesięcio dwunastowieczny?
dziesięcio- dwunastowieczny [dywiz spacja]?
dziesięcio- – dwunastowieczny [tu: dywiz spacja myślnik]?
Czy może jeszcze inaczej?
Z poważaniem
Wbrew pozorom zapis zgodny z regułami ortograficznymi to:
dziesięcio- – dwunastowieczny
W takiej konstrukcji łącznik zastępuje drugi człon w pierwszym z dwóch przymiotników złożonych. Myślnik z kolei zastępuje określenie od… do… Rzecz jednak w tym, że zasadniczo nikt tego rodzaju zakresów w ten sposób nie zapisuje. Najczęściej bowiem zapisy tego typu mają charakter cyfrowo-słowny: X–XII-wieczny, gdzie zakres liczbowy połączony jest półpauzą bez spacji, a drugi człon przymiotnika złożonego dołączany jest za pomocą dywizu bez spacji. Można jednak sobie wyobrazić konteksty, w których konieczny będzie w pełni słowny zapis omawianej tu konstrukcji, np. w dialogach w prozie beletrystycznej.
Zapis zgodny z regułami ortografii może nie być dla czytelnika zrozumiały. Można wówczas uciec się do zapisu zgodnego z regułami edytorskimi i posłużyć się półpauzą bez spacji:
dziesięcio–dwunastowieczny
dziesięcio- – dwunastowieczny
W takiej konstrukcji łącznik zastępuje drugi człon w pierwszym z dwóch przymiotników złożonych. Myślnik z kolei zastępuje określenie od… do… Rzecz jednak w tym, że zasadniczo nikt tego rodzaju zakresów w ten sposób nie zapisuje. Najczęściej bowiem zapisy tego typu mają charakter cyfrowo-słowny: X–XII-wieczny, gdzie zakres liczbowy połączony jest półpauzą bez spacji, a drugi człon przymiotnika złożonego dołączany jest za pomocą dywizu bez spacji. Można jednak sobie wyobrazić konteksty, w których konieczny będzie w pełni słowny zapis omawianej tu konstrukcji, np. w dialogach w prozie beletrystycznej.
Zapis zgodny z regułami ortografii może nie być dla czytelnika zrozumiały. Można wówczas uciec się do zapisu zgodnego z regułami edytorskimi i posłużyć się półpauzą bez spacji:
dziesięcio–dwunastowieczny
Adam Wolański