Punk – punka

Punk – punka
27.12.2015
27.12.2015
Czy to prawda, że forma dopełniacza liczby pojedynczej rzeczownika punk zależna jest od znaczenia? Usłyszałam, że dla rzeczownika oznaczającego osobę ta końcówka to -a, a gdy chodzi o rodzaj muzyki czy stylu to używa się końcówki -u. Proszę o potwierdzenie tej informacji, gdyż słownik nie podaje tej formy.
Pozdrawiam
Hanna Jabłońska
Istotnie, słowniki podają wyłącznie formę punka – i w odniesieniu do osoby, i w odniesieniu do muzyki. Uzus jednak jest już trochę inny – NKJP rejestruje kilka użyć tego rzeczownika z dopełniaczową końcówką -u, por.:
[…] lenistwo jest objawem sytości, Sytość zaś nie jest dobrą glebą dla punku.
Lubię sobie posłuchać punku i reggae […].
Użycia takie jednak są nieliczne i na pewno nieskodyfikowane. Tak więc poprawna forma to wyłącznie punka.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego