Ranczo

Ranczo
11.03.2019
11.03.2019
W książce Na wschód od Edenu w tłumaczeniu p. Bronisława Zielińskiego słowo ranczo było używane przez tłumaczącego w formie rancz w mianowniku, natomiast w dopełniaczu ranczu. Nigdzie indziej nie spotkałem się z taką formą, również w internecie nic nie ma na ten temat. Czy może być ona używana?
Nie udało mi się znaleźć poświadczenia formy mianownikowej (ten) rancz w XX-wiecznych tekstach, wszystko więc wskazuje na to, że mamy tu do czynienia z inwencją tłumacza. Zapożyczyliśmy hiszpańskie rancho w postaci jak najbardziej zbliżonej do oryginału, a jednocześnie wpisującej się w polski system deklinacyjny – jako ranczo. Forma (ten) rancz jest niepoprawna – być może przez krótki okres funkcjonowała w połowie XX wieku (tego nie udało mi się ustalić), współcześnie jednak nie ma racji bytu.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego