Pisownia jest uzależniona od tego, czy mamy do czynienia z obiegowym, peryfrastycznym określeniem tej rzeźby, czy też z oficjalnym tytułem dzieła sztuki. Jeśli jest to tylko peryfraza, traktujemy ją jako wyrażenie pospolite i zapisujemy małymi literami. Jeśli natomiast jest to tytuł rzeźby, wielką literą zapisujemy pierwszy wyraz nazwy, a całe wyrażenie umieszczamy w cudzysłowie lub składamy kursywą.

W polszczyźnie tytuły rzeźb są traktowane tak samo, jak oficjalne nazwy innych dzieł sztuki. Wielką literę stosuje się tylko w pierwszym wyrazie oraz w występujących w tytule nazwach własnych, por. np. „Ekstaza św. Teresy”, „Jedyna forma ciągłości w przestrzeni”, „Pawian i młode”, „Pieta watykańska”, „Pluton i Prozerpina”, „Trzy gracje”, „Wenus z Milo” (w powyższych przykładach kursywa wynika z tego, że w ten sposób wyróżniamy w Poradni przykłady).