Przydawka przymiotna czasami może się odnosić do dwóch (lub nawet większej liczby) rzeczowników. Jeśli są to rzeczowniki o różnym rodzaju gramatycznym i występują w liczbie pojedynczej, norma wzorcowa nakazuje raczej powtórzyć przymiotnik, zwłaszcza w języku pisanym, np. mieszkańcy dalekiej Korei i równie odległego Wietnamu. Jedna przydawka może określać różnorodzajowe rzeczowniki w liczbie mnogiej, pod warunkiem, że nie zmniejsza to jednoznaczności wypowiedzi, por. np. polskie gwary i dialekty. Jeśli jednak z jakichś powodów chcemy uniknąć powtórzeń, to w wypadku gdy określane rzeczowniki mają różny rodzaj gramatyczny, rodzaj przydawki należy dostosować do rodzaju tego rzeczownika, który bezpośrednio z nią sąsiaduje. Gdy jeden z rzeczowników jest rodzaju męskoosobowego, przydawka musi także mieć tę formę, przy czym nie może ona sąsiadować z rzeczownikiem niemęskoosobowym, por. np. amerykańscy reżyserzy i aktorki lub aktorki i reżyserzy amerykańscy.