Niektóre osoby, zwracając się do kobiety, mówią błędnie „Proszę panią” zamiast „Proszę pani”. Być może Pani znajomy do tego stopnia boi się popełnienia podobnego błędu, że mówi „Słucham pani” zamiast „Słucham panią”. Zdanie „Słucham pani” jest, owszem, poprawne, ale tylko wtedy, gdy chodzi o posłuszeństwo: przedszkolak może więc tak powiedzieć o sobie, mając na myśli panią przedszkolankę. Poprawna jest też forma „Proszę panią”, nie jako adresatywna jednak, lecz opisowa, np. „Proszę panią o wybaczenie”.
Nawiasem mówiąc, jeśli Pani pisze, że rozmowy z klientami są w Pani firmie „na porządku dziennym”, to można wnosić, że są czymą nagannym. Zwrot na porządku dziennym odnosi się bowiem często do zjawisk niepożądanych, por. „Pijatyki i gwałty są w obozie na porządku dziennym” (Polityka), „Alkohol i trawa były na porządku dziennym” (CKM), „Znęcanie się – jak twierdziło wielu zeznających wychowanków – było na porządku dziennym, a uszkodzenia ciała częste” (S. Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia).