Strukturalnie rzecz biorąc, to służewski jest przymiotnikiem nazwy Służew, a służewiecki – Służewiec. A zatem jeśli wybieramy się do lekarza przyjmującego na Służewie, to idziemy do przychodni służewskiej, a ten, kto leczy się na Służewcu, idzie do przychodni służewieckiej.
Jeśli chodzi zaś o nazwy własne, to tu reguła mówiąca o tym, że służewiecki odnosi się do nazwy Służewiec, a służewski – do nazwy Służew, nie obowiązuje. Nazwy własne bowiem rządzą się swoimi prawami, powstawały w różnych okresach i różnie mogły się kształtować. I tak, na południu Służewa rozciąga się park o nazwie Dolinka (Dolina) Służewska, co jest logiczne, bo przymiotnik służewski odnosi się Służewa. Ale Potok Służewiecki płynie jednak przez Dolinkę Służewską – tylko bowiem ta nazwa (a nie: Dolinka Służewiecka) jest skodyfikowana i widnieje w oficjalnych wykazach (m.in. na stronach Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy). Żeby jeszcze bardziej skomplikować sprawę – południową granicę osiedla Służew (nie: Służewiec) wyznacza ulica o nazwie Dolina Służewiecka, choć logicznie byłoby użyć tu przymiotnika służewska. Oprócz tego w Warszawie istnieje ulica Służewska – wcale nie na Służewie ani Służewcu, lecz w Śródmieściu. Natomiast ulicę Fort Służew znajdziemy na sąsiadującym ze Służewem Ursynowie. Tylko ulica Nowy Służewiec znajduje się w części zwanej Służewcem właśnie.