Solvay

Solvay
13.02.2013
13.02.2013
Szanowna Poradnio!
Jak należy odmieniać nazwisko Ernesta Solvay/a? Czy tak, jak nakazuje zasada o odmianie nazwisk obcych – a więc [Solve], czy ta, jak podpowiada tradycja – Solvaya, Solvayem?
Serdeczne pozdrowienia!
Odmianę tego nazwiska możemy oprzeć na formie mówionej [solwe], z akcentem na ostatnią sylabę, lub pisanej. W pierwszym wypadku nazwisko może być odmieniane, a właściwe będzie użycie końcówek przymiotnikowych, tzn. D. Solvego, C. Solvemu, NMs. Solvem. Słabością tych form jest to, że nie można z nich wyprowadzić formy podstawowej, lepiej będzie więc użyć nazwiska z imieniem, bo wówczas możemy pozwolić sobie na częściową nieodmienność takiej konstrukcji: DB. Ernesta Solvay, C. Ernestowi Solvay, N. Ernestem Solvay, Ms. Erneście Solvay.
Takie są możliwości, o ile jednak mogłem ustalić, w użyciu są np. formy kongresy Solvaya, metoda Solvaya, które wprowadzają odmianę opartą na pisowni (analogicznie do nazwisk Clay, May). Najlepiej będzie przy tym pozostać, a wobec tego mamy: DB. Solvaya, C. Solvayowi, N. Solvayem, Ms. Solvayu. Oczywiście jako „produkt uboczny” może się pojawić wymowa [solwaj], nie robiłbym jednak z tego problemu, bo nazwisko to używane jest głównie w środowisku specjalistów, świadomych niewątpliwie tych różnic.
Jan Grzenia
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego