Konstrukcja zdania nie pozostawia wątpliwości, że mamy do czynienia ze spójnikiem przeciwstawnym. Zasadniczo należałoby go interpretować jako spójnik a, wzmocniony ekspresywnie cząstką -ż(e) (Gapicie się w telewizor, a(ż) w piecu zgasło.). Kłopot jednakże z tym, że takich użyć aż, o których mówi Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (weźmy np.: Spał spokojnie, aż krzyknął nagle), raczej się już dziś nie spotyka, a właściwy funkcjonalnej domenie owego aż sens uwypuklania nagłej zmiany sytuacji obsługuje we współczesnej polszczyźnie złożony spójnik aż tu (por.: Nowy słownik poprawnej polszczyzny pod red. A. Markowskiego, Inny słownik języka polskiego pod red. M. Bańki, jak też przykład: Było spokojnie (…), aż tu nagle jak się zerwie wiatr). Potwierdza to także brak spójnika aż w interesującym nas znaczeniu w nowych słownikach języka polskiego (por. Wielki słownik języka polskiego PAN pod red. P. Żmigrodzkiego [www.wsjp.pl], gdzie spójnikowe aż występuje już jedynie w znaczeniu limitatywnym, podkreślając trwanie danej czynności do chwili, gdy wystąpi inna (Nie wychodź, aż cię nie zawołam. Podlewał róże, aż zakwitły). Mam nadzieję, że mimo skomplikowanej składniowej materii (znaczenie wyrazów funkcyjnych jest nadto bardzo trudne do opisania), udało się zaspokoić Pana ciekawość. Można też ją podsycić. Otóż wspomniana partykuła ekspresywna że/-ż(e) miała dawniej szerszy niż dziś zakres występowania, na co wskazują oboczne formy różnych wyrazów gramatycznych: albo/alboż, awo/awoż, azali/azaliż, aza/azaż, chocia/chociaż, żeby/żebyż itp. Często jednak zmieniały swoją pierwotną funkcję, jak np. ależ, które zyskało odmienne znaczenie, polegające na wyrażaniu postawy (wolicjonalnej lub emocjonalnej) mówiącego (Ależ to wykluczone! Ależ się tu pozmieniało przez te kilka lat). Aż w tak zmienionym znaczeniu można za to spotkać w gwarach i regionalnych odmianach potocznej polszczyzny: Aż mi to zróbcie, jak noleży!; Az tyn was chłopok urós!; Aż te pierogi dobre ze dobre!; Aż te twoje pomysły całe na święta – szkoda nawet gadać.