Zasadniczo w niezdaniach nie oddziela się przecinkiem imienia i nazwiska od poprzedzających je stopni, tytułów czy tym podobnych określeń, por. mecenas Paweł Malinowski, Jego Świątobliwość Jan Paweł II, sławny malarz Jan Kowalski. W wypowiedzeniach, jeśli imię i nazwisko (ewentualnie samo imię bądź samo nazwisko poprzedzone określeniem pan/pani) występuje na drugim miejscu po określeniach pełniących funkcję przydawki, przecinek jest fakultatywny, por.

Sławny malarz (pan) Jan Kowalski urodził się w Warszawie.

Sławny malarz, (pan) Jan Kowalski, urodził się w Warszawie.

Jeśli jednak po imieniu i nazwisku występuje przydawka rozwinięta (apozycja), przecinki są konieczne, por.

(Pan) Jan Kowalski, sławny malarz, urodził się w Warszawie.

Na koniec należy stwierdzić, że określenie pan w tekście pisanym, w którym przywołujemy imię i nazwisko danej osoby, jest zbędne. Forma ta jest używana przy bezpośrednim zwracaniu się do mężczyzny, z którym się nie jest w stosunkach rodzinnych, zażyłych, poufałych, lub w rozmowie o nim.