Święty Jan i Bóg święty

Święty Jan i Bóg święty
1.10.2014
1.10.2014
Szanowni Państwo,
czy wyrazy święty i błogosławiony odnoszące się do konkretnych osób powinny być pisane wielką literą? Np. Święty Wojciech, Święty Jan Paweł II? Wiem, że skrót to św., nie Św. Rozumiem też sytuację, w której słowa te są częścią innej nazwy własnej, np. kościoła. Ale co, gdy chodzi po prostu o daną osobę? Czy jest to usankcjonowane, bo wśród zasad pisowni słownictwa religijnego nie znalazłem odpowiedzi? A co z wyrażeniem Boże Święty/święty? Z wyrazami szacunku Czytelnik
Pisownię nazw typu Święty Jan i św. Jan wspomniane przez Pana Zasady pisowni słownictwa religijnego regulują na stronie 11. Dwa wyżej podane przykłady wystarczająco orientują w zagadnieniu.
O pisowni słowa błogosławiony w Zasadach się chyba nie mówi, tylko skrót bł. stał się w nich przedmiotem uwagi. Można zakładać, że w nazwach typu błogosławiony Honorat nie jest błędem zapisanie przymiotnika małą literą. W praktyce często słowo to widzi się zapisane wielką literą i zwyczaj taki też znajduje oparcie w zasadach ortografii, mianowicie tam, gdzie mowa o użyciu wielkiej litery ze względów uczuciowych.
Do pisowni eksklamacji Boże święty tekst Zasad też się nie odnosi. W NKJP wyraźnie przeważa zapis taki, jak wyżej w tym akapicie, ale jeśli ktoś użyje dużego Ś, to nie popełni błędu (w każdym razie w pisowni).
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego