Symbole specjalne w składzie matematycznym
w matematyce pojawiają się nazwy złożone z dwóch członów, z których jeden jest literą grecką, drugi słowem, np. sigma-ciało, lambda-układ. Czy w przypadku braku alfabetu greckiego w składzie należy zapisywać je właśnie tak, jak to zrobiłem, czy jakkolwiek inaczej?
I jeszcze jedno: co z konstrukcją taką jak pod-sigma-ciało? Czy powinno się ją zapisać dokładnie w taki sposób, niezależnie od użycia lub nieużycia greckiej litery?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
13.04.2016
13.04.2016
Szanowni Państwo, w matematyce pojawiają się nazwy złożone z dwóch członów, z których jeden jest literą grecką, drugi słowem, np. sigma-ciało, lambda-układ. Czy w przypadku braku alfabetu greckiego w składzie należy zapisywać je właśnie tak, jak to zrobiłem, czy jakkolwiek inaczej?
I jeszcze jedno: co z konstrukcją taką jak pod-sigma-ciało? Czy powinno się ją zapisać dokładnie w taki sposób, niezależnie od użycia lub nieużycia greckiej litery?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Profesjonalny skład matematyczny wymaga od nas posiadania pełnego garnituru symboli specjalnych, w tym także liter greckich. Zapisy typu sigma-ciało (pisownia z dywizem) są spotykane w tych elementach tekstu, w których dominuje zapis werbalnoliterowy, jak np. nagłówki:
Ciała i sigma-ciała zbiorów
Sigma-ciało zbiorów borelowskich
W pozostałych wypadkach mamy do czynienia z zapisem symboliczno-werbalnym (np. σ-ciało, π-układ, λ-układ), por.
Jeżeli R jest σ-pierścieniem i X ∈ R, to R nazywamy σ-ciałem.
Załóżmy, że X jest całkowalną zmienną losową, a M jest pod-σ-ciałem F.
Ciała i sigma-ciała zbiorów
Sigma-ciało zbiorów borelowskich
W pozostałych wypadkach mamy do czynienia z zapisem symboliczno-werbalnym (np. σ-ciało, π-układ, λ-układ), por.
Jeżeli R jest σ-pierścieniem i X ∈ R, to R nazywamy σ-ciałem.
Załóżmy, że X jest całkowalną zmienną losową, a M jest pod-σ-ciałem F.
Adam Wolański
