Forma serwowania dań w sposób, który dziś nazywamy szwedzkim stołem (szwedzkim bufetem) wywodzi się z krajów skandynawskich, w których znana była już w XIV wieku i praktykowana wśród bogatych kupców i szlachty. Oprócz zwykłego stołu biesiadnego, przy którym zasiadano, by wspólnie zjeść ciepły posiłek, ustawiano dodatkowy stół z zimnymi przekąskami, które każdy mógł samodzielnie sobie nakładać. W II dekadzie XX wieku bufety takie zaczęły się pojawiać w skandynawskich hotelach, a nie-Skandynawowie poznali je w czasie Wystawy Światowej w Nowym Jorku (odbywającej się w 1939 roku) – dzięki pawilonowi szwedzkiemu, w którym się znalazły.

Jeśli chodzi o podłogę szwedzką (‘panele podłogowe’), to można się domyślać, że albo jest to wynalazek rodem ze Skandynawii (być może niekoniecznie dokładnie ze Szwecji), albo przynajmniej w tym regionie Europy zyskał wielką popularność. Być może do upowszechnienia się tego wyrażenia przyczyniła się któraś ze szwedzkich firm produkującej panele, sprzedająca je w innych krajach.