Transkrypcja gruzińskich nazw osobowych
Jak powinno się transkrybować gruzińskie nazwiska zakończone na –ia/-ija, które w wersji rosyjskiej mają postać Габелия, Кантария, Коркия? Czy przejście przez rosyjski i pisanie „Kantarija” ma uzasadnienie, czy pozostać przy rozpowszechnionej (vide Wikipedia) końcówce bez „j”?
Gruzińskie nazwy własne osobowe powinno się transkrybować zgodnie z regułami uproszczonej polskiej transkrypcji fonetycznej (zasady te można znaleźć m.in. tu: https://www.gov.pl/web/ksng/zasady-latynizacji/gruzinski.pdf). Nie ma konieczności odwoływania się do pośrednictwa transkrypcji rosyjskiej ani też stosowania zrusycyzowanych zakończeń nazwisk. Przywołane w pytaniu nazwy własne osobowe otrzymają następujący polski kształt:
გაბელია ⇒ Gabelia
ქანთარია ⇒ Kantaria
ქორქია ⇒ Korkia
Należy wszakże pamiętać o tym, że w okresie ZSRR osoby narodowości gruzińskiej posługiwały się w oficjalnych dokumentach zrusycyzowaną i zapisaną cyrylicą wersją swoich nazwisk, por. np. Отар Амбросиевич Габелия (gruz. ოთარ გაბელია), Мелитон Варламович Кантария (gruz. მელიტონ ვარლამის ძე ქანთარია) i Михаил Шотаевич Коркия (gruz. მიხეილ შოთას ძე ქორქია). Formy typu: Gabelija, Kantarija i Korkija nie są więc transkrypcją języka gruzińskiego, lecz rosyjskiego.