Umieć a znać

Umieć a znać
30.03.2020
30.03.2020
Jak mówić poprawnie? Ostatnio ze znajomymi zastawiamy się, czy język można zarówno znać, jak i umieć. Moi znajomi uważają, że język można jedynie znać (na jakimś poziomie), ja natomiast uważam, że (być może jest to mowa potoczna, czyli mówić można, ale pisać w listach oficjalnych niekoniecznie wypada) język można również umieć. Mogę, jadąc do pracy za granicę, powiedzieć umiem niemiecki i oczywiście nie mam na myśli ani, że moje umiejętności są na eksperckim poziomie, ani że moja wiedza językoznawcza jest na takim, tylko że po prostu czuję się swobodnie korzystając z tego języka.
Czy język można umieć, czy powinno się go tylko znać?
Moim zdaniem umieć nie niesie ze sobą szerszego znaczenia niż znać, zależy co mówiący ma na myśli.
Szanowna Pani,
mówimy: znam (język) niemiecki, ale: umiem mówić / pisać po niemiecku. Konstrukcja umiem niemiecki (angielski, polski itd.) jest niepoprawna (przestrzega przed nią nawet Słownik poprawnej polszczyzny PWN pod red. A. Markowskiego, wersja elektroniczna, 2004). Czasownik umieć łączymy bowiem wyłącznie z innym czasownikiem w bezokoliczniku (umiem pisać, umiem tańczyć, umiem gotować itd.). Jedyne możliwe połączenie umieć z rzeczownikiem to konstrukcje typu umiem wiersz, umiem piosenkę – ‘znać coś na pamięć’.
Z poważaniem
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego