To nie jest kwestia przyznawania prymatu transkrypcji rosyjskiej nad białoruską. Forma Witebsk w odniesieniu do miasta położonego nad rzeką Dźwiną jest mocno zakorzeniona w polszczyźnie. Występowała w mowie i piśmie dużo wcześniej, niż powstały jakiekolwiek zasady transkrypcji czy transliteracji. Pamiętać należy, że Witebsk leżał w granicach I Rzeczypospolitej. Do pierwszego rozbioru był miastem królewskim i stolicą powiatu witebskiego oraz województwa witebskiego. W wydanej w 1840 r. książce Aleksandra Rypińskiego pt. Białoruś. Kilka słów o poezji prostego ludu tej naszej polskiej prowincji, o jego muzyce, śpiewie, tańcach etc. spotykamy regularnie formę Witebsk, por. np.
Jeden z nich kuszniérz s profesii, w mieście Witebsku zamieszkały, żenił się s Panną Kołkowską, czy Bibkówną, i zaprosił Pana Tarassewicza w swaty. [pisownia oryginalna]